W poniedziałek „Rzeczpospolita” napisała, że rząd planuje pełne oskładkowanie umów zlecenia. Zmiany miałyby wejść w życie już od 1 stycznia 2021 roku, a wyższe składki przedsiębiorcy mieliby wtedy zapłacić od wynagrodzeń osób, które pracują na co najmniej dwóch umowach zlecenia lub łączą pracę na zleceniu z etatem i działalnością gospodarczą.

Wiceminister rodziny o oskładkowaniu umów zlecenia

Wiceminister rodziny, pracy i polityki społecznej Stanisław Szwed podkreśla jednak, że żadne decyzje nie zostały jeszcze podjęte, a rząd nie spieszy się z tym, żeby nowe przepisy weszły w życie już za kilka miesięcy.

– Rozmawiamy z partnerami społecznymi na temat różnych rozwiązań. To w jakiej formie reforma wejdzie w życie i kiedy zależy właśnie od dialogu ze związkami zawodowymi i organizacjami zrzeszającymi pracodawców. Nic w tej kwestii nie jest jeszcze przesądzone – mówi Stanisław Szwed.

Oskładkowanie umów zlecenia

Obecnie, co do zasady, składki płacone od umów zlecenia są bardzo niskie, czego konsekwencją jest wysokość otrzymywanych przez zleceniobiorców zarówno świadczeń krótkoterminowych (zasiłki chorobowe, macierzyńskie, gdy osoby te podlegają dobrowolnie ubezpieczeniom chorobowym) jak i świadczeń długoterminowych (renta z tytułu niezdolności do pracy, emerytura), która jest nieadekwatna (znacznie niższa) od otrzymywanych przychodów z tytułu wykonywanych umów cywilnoprawnych. Tytuły do ubezpieczenia są kumulowane tylko do osiągnięcia z tytułu umowy zlecenia podstawy wymiaru składek nie niższej niż najniższe wynagrodzenie za pracę.

Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej przypomina, że dyskusja o zmianie obowiązujących przepisów toczy się od kilku lat. Kwestia ta była jedną z rekomendacji „Przeglądu systemu emerytalnego”, opracowanego przez resort pracy i przyjętego przez Radę Ministrów 30 grudnia 2016 roku.

Pełne oskładkowanie umów zlecenia

Takie uporządkowanie systemu i ujednolicenie zasad oskładkowania pracy najemnej byłoby m.in. krokiem w kierunku likwidacji nadużywania innych form zatrudnienia niż umowy o pracę.

Jednak, przede wszystkim przyczyniłoby się do większego zabezpieczenia osób wykonujących umowy zlecenia, w postaci wyższych świadczeń z ubezpieczenia chorobowego, a w przyszłości wyższych emerytur, co jest podstawowym zadaniem i celem działań Ministerstwa Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej.

W dłuższej perspektywie dalsze istnienie obecnych rozwiązań w zakresie ubezpieczeń społecznych zleceniobiorców spowoduje zmniejszenie emerytur i rent (w tym rent rodzinnych) należnych zleceniobiorcom lub po zleceniobiorcach.

Źródło: Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej

W 2021 r. minimalne wynagrodzenie za pracę wyniesie 2,8 tys. zł

W 2021 r. minimalne wynagrodzenie za pracę wzrośnie o 200 zł i wyniesie 2,8 tys. zł – przewiduje rozporządzenie przyjęte przez Radę Ministrów. Minimalna stawka godzinowa dla określonych umów cywilnoprawnych wyniesie 18,30 zł.

Centrum Informacyjne Rządu poinformowało, że na wtorkowym posiedzeniu Rada Ministrów przyjęła rozporządzenie w sprawie wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę oraz wysokości minimalnej stawki godzinowej w 2021 r., przedłożone przez ministra rodziny, pracy i polityki społecznej.

Zgodnie z tym rozporządzeniem w 2021 r. minimalne wynagrodzenie za pracę wyniesie 2,8 tys. zł. Oznacza to wzrost o 200 zł w stosunku do najniższej płacy, która obowiązuje w 2020 r. (2,6 tys. zł). Obecnie w Polsce najniższe wynagrodzenie otrzymuje ok. 1,7 mln osób.

W komunikacie CIR zwrócono uwagę, że w rezultacie w 2021 r. minimalne wynagrodzenie będzie stanowić 53,2 proc. prognozowanego na 2021 r. przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej. W przyszłym roku minimalne wynagrodzenie będzie wyższe o 7,7 proc. w stosunku do najniższej płacy, która obowiązuje w 2020 r.

Z kolei minimalna stawka godzinowa dla określonych umów cywilnoprawnych w 2021 r. wyniesie 18,30 zł. Oznacza to wzrost o 1,30 zł w stosunku do 2020 r. (17 zł).

"Rząd konsekwentnie poprawia sytuację pracowników, którzy otrzymują najniższe wynagrodzenie. W 2021 r. minimalna pensja wzrośnie w porównaniu do 2015 r. o 1050 zł" – czytamy w komunikacie CIR.

Propozycją rządu w sprawie minimalnego wynagrodzenia zajmowała się Rada Dialogu Społecznego, jednak stronie społecznej nie udało się dojść do porozumienia. W tej sytuacji zgodnie z przepisami kwoty te do 15 września ustala Rada Ministrów w drodze rozporządzenia.

Do ustalania wysokości minimalnego wynagrodzenia nie wlicza się dodatku za pracę w nadgodzinach, nagrody jubileuszowej, odprawy emerytalnej i rentowej, a także dodatku za pracę w nocy.

Źródło: PAP

Z dniem 1 października 2020  roku Ministerstwo Finansów wprowadza obowiązek dodawania do każdej faktury sprzedaży informacji o rodzaju sprzedawanej usługi czy towaru - nakładając na nas podatników obowiązek raportowania o tym fakcie. 

W jaki sposób mamy ten fakt raportować?

Podatnik wystawiając fakturę musi umieścić na niej odpowiedni kod GTU, następnie w systemie księgowym ten kod musi się znaleźć, gdyż oznaczenie pozycji GTU jest elementem pliku JPK_V7M lub JPK_V7K.

Zatem pełne ręce roboty będą mieli nie tylko sami podatnicy, ale również działy księgowości. 

GTU podawać należy natomiast zarówno przy transakcjach opodatkowanych, zwolnionych, dla których miejsce opodatkowania nie znajduje się na terytorium kraju, opodatkowanych u nabywcy, opodatkowanych stawką 0%. We wszystkich tych przypadkach GTU dotyczy rozliczenia podatku należnego. 

Oznaczeń GTU nie trzeba stosować w przypadku wprowadzenia w JPK_V7M i JPK_V7K transakcji:

• zbiorczych o sprzedaży ewidencjonowanej na kasie rejestrującej
• zbiorczych informacji o sprzedaży nieudokumentowanej fakturami,
• sprzedaży nieobjętej obowiązkiem prowadzenia ewidencji sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej.
• zakupu skutkujących pojawieniem się VAT należnego u sporządzającego plik JPK (WNT, import usług, dostawa w której sporządzający JPK jest nabywcą i dla której podatek płaci właśnie nabywca).

W ewidencji widnieć powinno wyłącznie jedno pole opisujące GTU dla danej faktury (dla danego dokumentu). W przypadku wprowadzania faktury wielopozycyjnej nadawać należy GTU dla faktury, a nie dla poszczególnych pozycji na fakturze. W efekcie przyporządkowanie robi się na następującej zasadzie:

• faktura z jedną pozycją, niewymienioną w żadnym GTU - pomijane oznaczenie (wpis BRAK),
• faktura z jedną pozycją, z towarem lub usługą zaliczaną do GTU - wpisać należy symbol właściwy dla tej pozycji,
• faktura z dwiema pozycjami (i ich większą liczbą), z których jedna zaliczana jest do grupowania GTU a druga nie - oznaczamy fakturę symbolem GTU właściwym dla tej jednej pozycji faktury,
• faktura z dwiema lub większą ilością pozycji z różnymi symbolami GTU - wpisujemy wszystkie symbole właściwe dla tej faktury), np. jeżeli przedmiotem transakcji udokumentowanej fakturą są towary np. z grup 01, 02 i 04 to podatnik wpisuje przy fakturze odpowiednio symbole „GTU_01”, „GTU_02” i GTU_04”.

Więcej informacji o poszcególnych  kodach GTU znajdziecie Państwo informację w broszurze informacyjnej ze strony MFm strona 16-17.