O ile w przypadku wręczenia pracownikowi na Wielkanoc czekoladowego zająca przedsiębiorca może uniknąć konieczności zapłaty VAT-u, o tyle zapłaci go na pewno, jeśli zdecyduje się dać np. vouchery do teatru. W ogóle natomiast nie opłaca się obdarowywać pracowników perfumami, bo obecnie wiąże się to z zakupem kasy fiskalnej.

 

Przez podlegającą opodatkowaniu dostawę towarów w myśl art. 7 ust 2 ustawy o VAT rozumie się również nieodpłatne przekazanie przez przedsiębiorcę towarów, jakie kupił „na firmę”, jeśli w chwili zakupu przysługiwało mu prawo do odliczenia VAT-u naliczonego. Ustawa wskazuje w szczególności, że VAT należny przedsiębiorca będzie musiał rozliczyć od przekazania czy zużycia towarów na cele osobiste jego pracowników – w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych czy członków stowarzyszenia. W rezultacie od prezentów dla pracowników z okazji zbliżających się Świąt Wielkanocnych co do zasady VAT-owiec zapłaci podatek do towarów i usług.

 

Zapłaty podatku od prezentu, przy zakupie którego przedsiębiorca odliczył VAT, można uniknąć tylko w przypadku prezentów o małej wartości, kiedy na jednego obdarowanego:

• ich łączna wartość nie przekracza w ciągu roku 100 zł, a przedsiębiorca skrupulatnie rejestruje, kogo obdarował,
• kiedy jednostkowa cena prezentu nie przekracza jednorazowo (czyli w momencie przekazania prezentu) 10 zł netto – tu przedsiębiorca nie musi zapisywać, co i ile komu wręczył – czyli np. czekoladowy zając za 9,99 zł tak, voucher do teatru na kwotę 120 zł już nie

 

W przypadku wręczenia pracownikom koszy z kilkoma drobnymi prezentami, np. wielkanocnymi słodyczami, kiedy przedsiębiorca sam wybierał poszczególne smakołyki i potem sam skomponował takie kosze, to to pojedyncza cena poszczególnych produktów w jednym kosztu nie może przekroczyć 10 zł netto, a nie wartość całego kosza. Z interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 26 lipca 2013 r. o sygn. ILPP2/443-415/13-4/AD wynika, że „(…) przekazanie towarów w opakowaniu zbiorczym nie ma znaczenia dla kwalifikacji towarów, które się w nim znajdują, jako prezentu o małej wartości. Przekazanie towarów w opakowaniu zbiorczym nie stanowi o tym, że opakowanie zbiorcze towarów jest samodzielnym towarem w rozumieniu art. 2 ust 6 ustawy o VAT. Opakowanie zbiorcze jest jedynie opakowaniem ochronnym przeznaczonym do przewozu i przechowywania zawartości.”

 

Niestety, obowiązujące od tego roku przepisy dotyczące obowiązku korzystania z kasy fiskalnej w obrocie z osobami fizycznymi powodują, że przedsiębiorca wręczający pracownikom z okazji Świąt Wielkanocnych perfumy może nieświadomie wpisać się na listę tych, którzy muszą posiadać kasy.

 

Źródło: Tax Care

Przedsiębiorco czy wysłałeś już informacje i dane o zakresie korzystania ze środowiska oraz o wysokości należnych opłat ?? Czy Twoje biuro rachunkowe zrobiło to za Ciebie ?? Sprawdź.... termin mija 31 marca.

 

Jednym z obowiązków przedsiębiorców jest uiszczanie podatków i opłat, które dotyczą ich działalności gospodarczej. Niestety wśród licznych danin publiczny bardzo często zapominają oni o konieczności regulowania niektórych podatków czy opłat. Jako przykład może posłużyć tu opłata środowiskowa.

 

Opłata środowiskowa, jak mówi sama nazwa, jest pobierana za korzystanie ze środowiska. Przez korzystanie ze środowiska rozumie się:

• wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza (przykładowo przez środki transportu, ogrzewanie, lakierowanie samochodu, spawanie, czy nawet malowanie pomieszczeń przedsiębiorstwa);
• wprowadzanie ścieków do wód lub ziemi (w tym wody roztopowe i opadowe pochodzące z powierzchni zanieczyszczonych - utwardzone place, parkingi, ulice itp.);
• pobór wód z ujęć własnych;
• składowanie odpadów.

Nie wszystkie jednak podmioty korzystające ze środowiska, są zobowiązane do uiszczania opłaty środowiskowej.

 

Kto płaci opłatę środowiskową?

 

Ustawa prawo ochrony środowiska precyzuje, co rozumie się pod pojęciem podmiotu korzystającego ze środowiska. Jest nim:

• przedsiębiorca w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, a także osoby prowadzące działalność wytwórczą w rolnictwie w zakresie upraw rolnych, chowu lub hodowli zwierząt, ogrodnictwa, warzywnictwa, leśnictwa i rybactwa śródlądowego oraz osoby wykonujące zawód medyczny w ramach indywidualnej praktyki lub indywidualnej specjalistycznej praktyki;
• jednostka organizacyjna niebędąca przedsiębiorcą;
• osoba fizyczna niebędąca podmiotem, o którym mowa w pkt. 1, korzystającą ze środowiska w zakresie, w jakim korzystanie ze środowiska wymaga pozwolenia.

 

Tak więc przedsiębiorca posiadający samochód będzie zobowiązany do ponoszenia opłaty środowiskowej z tytułu wprowadzania gazów do powietrza, natomiast ten sam samochód w rękach osoby fizycznej i nie wykorzystywany na cele działalności gospodarczej, nie będzie powodował powstania obowiązku uiszczenia tej opłaty.

 

Obowiązki podmiotu korzystającego ze środowiska

 

Sama zapłata opłaty środowiskowej nie jest dla przedsiębiorców jedynym problemem. Do ich obowiązków należy między innymi prowadzenie aktualizowanej co pół roku ewidencji danych zawierającej informacje o zakresie korzystania ze środowiska. W ewidencji tej powinny znaleźć się przykładowo dane dotyczące ilości i jakości pobranej wody powierzchniowej i podziemnej, informacje o ilości, stanie i składzie ścieków wprowadzanych do wód lub do ziemi itp. Na podstawie tej ewidencji podatnicy ustalają samodzielnie wysokość opłaty środowiskowej.

 

Ponadto dane te podmioty są zobowiązane przedłożyć marszałkowi województwa. Wykaz informacji o ilości i jakości pobranej wody powierzchniowej i podziemnej oraz informacje o ilości, stanie i składzie ścieków wprowadzanych do wód lub ziemi należy podawać dodatkowo do wiadomości wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska. Z kolei wykaz, na podstawie którego ustalono opłaty za składowanie odpadów, podmiot korzystający ze środowiska przedkłada także wójtowi, burmistrzowi lub prezydentowi miasta właściwemu ze względu na miejsce składowania odpadów.

 

Opłata środowiskowa jest wnoszona na rachunek właściwego ze względu na miejsce korzystania ze środowiska urzędu marszałkowskiego. Natomiast opłaty za wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza, wynikające z eksploatacji urządzeń (niestacjonarne urządzenia techniczne, w tym środki transportu), wnosi się na rachunek urzędu marszałkowskiego właściwego ze względu na miejsce rejestracji podmiotu korzystającego ze środowiska.

 

Wysokość opłaty

 

Opłata środowiskowa ustalana jest na podstawie stawek obowiązujących w okresie, w którym korzystanie ze środowiska miało miejsce. Jest ona wnoszona do końca miesiąca następującego po upływie każdego półrocza. Stawki opłat podawane są w obwieszczeniu ministra środowiska w sprawie wysokości stawek opłat za korzystanie ze środowiska i zależą między innymi od wieku pojazdu, mocy pieca, czy rodzaju zużywanego paliwa.

 

Przykład

 

Przedsiębiorca wykorzystuje w prowadzonej działalności samochody ciężarowe oraz wózki widłowe. Prowadzi on ewidencję ilości i rodzaju spalonego paliwa w różnych pojazdach i na tej podstawie oblicza opłaty za korzystanie ze środowiska. Wysokość opłaty ustala on mnożąc ilość zużytego paliwa w tonach (inna waga gazu, benzyny i oleju napędowego ze względu na różne gęstości) przez jednostkową stawkę opłat. Zakładając, że zużywa 2 tony oleju napędowego zapłaci on 29,24 zł (14,62x2 tony) opłaty środowiskowej. Gdyby samochody były starsze, stawka opłaty środowiskowej byłaby odpowiednio wyższa i przykładowo dla samochód zarejestrowanych po praz pierwszy przed 1993 rokiem wynosi 44,65 zł za tonę zużytego oleju napędowego.

 

Zwolnienie z opłaty

 

Z uiszczania opłaty środowiskowej zwolnione są podmioty w przypadku, gdy obliczona półroczna kwota opłaty nie przekracza kwoty 400 zł. Brak opłaty nie zwalnia jednak przedsiębiorców z obowiązków ewidencyjnych. Jeżeli podmiot korzystający ze środowiska nie przedłoży wykazu zawierającego informacje i dane o zakresie korzystania ze środowiska oraz o wysokości należnych opłat, marszałek województwa wymierza opłatę, w drodze decyzji, na podstawie własnych ustaleń lub wyników kontroli wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska.

 

Małgorzata Jawińska, księgowa Tax Care

Do Sejmu trafi prezydencki projekt ustawy rodzinnej. Ma on zwiększyć uprawnienia rodziców do korzystania z elastycznych form organizacji czasu pracy i wprowadzić bardziej dogodne wykorzystanie urlopów rodzicielskich.

 

Projekt wprowadza m.in. zapis, że pracodawca będzie zobowiązany uwzględnić wniosek pracownika wychowującego dziecko do lat 14 lub sprawującego opiekę nad osobą dorosłą o zmianę organizacji czasu pracy (zmniejszenie wymiaru czasu pracy, indywidualny lub ruchomy czas pracy lub skrócony tydzień pracy), chyba że nie będzie to możliwe ze względu na organizację pracy lub rodzaj pracy wykonywanej przez pracownika.

 

Zgodnie z propozycją, w firmach zatrudniających co najmniej 20 osób pracodawca ewentualną odmowę uwzględnienia takiego wniosku będzie musiał uzasadniać na piśmie.
Ponadto, zgodnie z projektem, rodzice uprawnieni do urlopów rodzicielskich i wychowawczych będą mogli z nich skorzystać do zakończenia roku kalendarzowego, w którym dziecko kończy 6 lat.
Propozycja prezydencka zakłada również, że rodzice, którzy wrócą do pracy przed ukończeniem przez dziecko 1. roku życia, będą mogli wykorzystać pozostałą część urlopu rodzicielskiego (do 16 tygodni, w dwóch częściach) w okresie późniejszym. Odpowiednio redukowana byłaby jednocześnie liczba rat, w jakich rodzic będzie mógł wykorzystać bezpłatny urlop wychowawczy.
Rodzice będą mogli również łączyć urlop rodzicielski z pracą w niepełnym wymiarze maksymalnie przez 64 tygodnie (a nie jak dotychczas przez 32 tygodnie).

 

Projekt zakłada też, że dwa dni zwolnienia przysługujące obecnie rodzicom dzieci do 14 roku życia będzie można wykorzystać w wymiarze godzinowym, w zakładach, w których pracodawca porozumie się ze związkami zawodowymi lub przedstawicielami pracowników.

 

W propozycji przewidziano też m.in., że ojciec będzie mógł wykorzystać urlop ojcowski do ukończenia przez dziecko dwóch lat (obecnie ma na to rok).

W projekcie znalazł się ponadto zapis, że rodzice, z których jedno jest zatrudnione na umowę o pracę, a drugie prowadzi własną działalność gospodarczą, będą mogli wymieniać się opieką nad dzieckiem oraz

przysługującym z tego tytułu urlopem lub zasiłkiem.

 

Ponadto pracodawcy będą mieli obowiązek informować pracowników o uprawnieniach związanych z obowiązkami rodzinnymi, w tym rodzicielstwem.
Zgodnie z założeniami prezydenckiego projektu, rezygnacja z urlopu i wcześniejszy powrót do pracy byłby możliwy jedynie za zgodą pracodawcy. Ponadto wydłużony ma zostać okres na złożenie przez pracownika wniosku o udzielenie urlopu rodzicielskiego i wychowawczego z 14 do 21 dni.

 

Źródło: Polska Agencja Prasowa